การทำงานของอวัยวะและเนื้อเยื่อของร่างกายเราขึ้นอยู่กับจากหลายปัจจัย บางเซลล์ (cardiomyocytes และเส้นประสาท) ขึ้นอยู่กับการส่งผ่านของแรงกระตุ้นของเส้นประสาทที่สร้างขึ้นในส่วนประกอบพิเศษของเซลล์หรือโหนด พื้นฐานของแรงกระตุ้นของเส้นประสาทคือการก่อตัวของคลื่นกระตุ้นที่เฉพาะเจาะจงซึ่งเรียกว่าศักยภาพในการดำเนินการ
ศักยภาพในการดำเนินการมักเรียกว่า waveการกระตุ้นจากเซลล์ไปยังเซลล์ เนื่องจากการก่อตัวและการเดินผ่านเยื่อหุ้มเซลล์การเปลี่ยนแปลงในระยะเวลาสั้น ๆ ของการประจุเกิดขึ้น (ปกติด้านในของเมมเบรนจะถูกประจุลบและด้านนอกจะถูกประจุบวก) คลื่นที่เกิดขึ้นก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงคุณสมบัติของช่องไอออนของเซลล์ซึ่งนำไปสู่การชาร์จประจุของเมมเบรน ในขณะที่กำลังดำเนินการผ่านเยื่อบาง ๆ การเปลี่ยนแปลงในระยะเวลาสั้น ๆ จะเกิดขึ้นซึ่งจะนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงคุณสมบัติของเซลล์
การก่อตัวของคลื่นนี้รองรับการทำงานของเส้นใยประสาทเช่นเดียวกับระบบการยึดหัวใจ
หากมีการละเมิดการศึกษาหลายโรคพัฒนาซึ่งจะทำให้การกำหนดศักยภาพในการดำเนินการที่จำเป็นในการที่ซับซ้อนของมาตรการทางการแพทย์และการวินิจฉัย
ศักยภาพของการกระทำเกิดขึ้นได้อย่างไรและมีลักษณะอย่างไร?
การศึกษาการเกิดการกระตุ้นในเซลล์และเส้นใยเริ่มต้นขึ้นเมื่อไม่นานมานี้ การปรากฏตัวครั้งแรกของเขาได้รับการสังเกตโดยนักชีววิทยาที่ศึกษาผลกระทบของสิ่งเร้าต่างๆในเส้นประสาทที่เปลือยเปล่าของกบ พวกเขาสังเกตเห็นว่าเมื่อสัมผัสสารละลายเข้มข้นของเกลือที่รับประทานได้พบว่ากล้ามเนื้อหดตัว
การศึกษาต่อไปneurologists แต่วิทยาศาสตร์หลักหลังจากฟิสิกส์, การศึกษาศักยภาพของการกระทำ - สรีรวิทยา มันเป็น physiologists ที่พิสูจน์การดำรงอยู่ของการดำเนินการที่มีศักยภาพในเซลล์ของหัวใจและเส้นประสาท
ด้วยการศึกษาศักยภาพที่ลึกซึ้งได้รับการพิสูจน์แล้วว่ามีอยู่และศักยภาพในการพักผ่อน
ตั้งแต่ต้นศตวรรษที่ 19 วิธีการได้รับการสร้าง,เพื่อช่วยในการกำหนดศักยภาพเหล่านี้และวัดขนาดของมัน ปัจจุบันการตรึงและการศึกษาศักยภาพในการดำเนินการได้ดำเนินการในการศึกษาเกี่ยวกับเครื่องมือสองอย่าง ได้แก่ การตัดคลื่นไฟฟ้าหัวใจและ electroencephalograms
การก่อตัวของการกระตุ้นเป็นเพราะการเปลี่ยนแปลงความเข้มข้นภายในของโซเดียมและโพแทสเซียมไอโอนิก โดยปกติเซลล์จะมีโพแทสเซียมมากกว่าโซเดียม ความเข้มข้นของโซเดียมไอโอนิกนอกเซลล์สูงกว่าใน cytoplasm การเปลี่ยนแปลงที่เกิดจากศักยภาพในการดำเนินการทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงค่าใช้จ่ายบนเมมเบรนทำให้มีกระแสไอออนโซเดียมอยู่ภายในเซลล์ ด้วยเหตุนี้ค่าใช้จ่ายจึงแตกต่างกันไปทั้งด้านนอกและด้านในของเซลล์ (ไซโตพลาสซึมมีประจุบวกและสิ่งแวดล้อมภายนอกเป็นลบ
นี้จะกระทำเพื่ออำนวยความสะดวกในการผ่านคลื่นผ่านเซลล์
หลังจากที่คลื่นถูกส่งผ่านทาง synapse,มีการเรียกเก็บเงินกลับคืนเนื่องจากปัจจุบันภายในเซลล์ของไอออนคลอไรด์ประจุลบ ระดับเริ่มต้นของค่าใช้จ่ายจะถูกเรียกคืนจากภายนอกและภายในเซลล์ซึ่งจะนำไปสู่การสร้างศักยภาพการพักผ่อน
ช่วงเวลาที่เหลือและความตื่นเต้นสลับกัน ในเซลล์พยาธิวิทยาทุกสิ่งทุกอย่างอาจเกิดขึ้นได้แตกต่างกันไปและการก่อตัวของ PDs จะอยู่ภายใต้กฎหมายที่ต่างกันบ้าง
การไหลของศักยภาพการกระทำสามารถแบ่งออกเป็นหลายขั้นตอน
ขั้นตอนแรกจะดำเนินการต่อไปจนกว่าจะมีความสำคัญระดับของการขั้ว (การกระทำที่ผ่านการกระตุ้นด้วยการปล่อยของเมมเบรนช้าซึ่งถึงระดับสูงสุดปกติ -90 meV) ขั้นตอนนี้เรียกว่า pre-spike มันถูกหามออกจากไอออนโซเดียมเข้าสู่เซลล์
ระยะถัดไป - ศักยภาพสูงสุด (หรือขัดขวาง) เป็นรูปโค้งที่มีมุมเฉียบพลันซึ่งส่วนล่างของศักยภาพหมายถึงการขั้วเซลล์
ระยะที่สาม - ศักยภาพในการติดตามผลเชิงลบ - แสดงการหลุดลอกของร่องรอย (การเปลี่ยนจากจุดสุดยอดของการขจัดออกไปเป็นสถานะของส่วนที่เหลือ) เนื่องจากมีการป้อนไอออนคลอไรด์ลงในเซลล์
ในขั้นตอนที่สี่ระยะของการติดตามผลบวกระดับการชาร์จของเมมเบรนจะกลับสู่สภาพเดิม
ขั้นตอนเหล่านี้เนื่องจากศักยภาพการดำเนินการอย่างเคร่งครัดปฏิบัติตามอย่างใดอย่างหนึ่งต่อไป
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าการพัฒนาศักยภาพในการดำเนินการได้สำคัญในการทำงานของเซลล์บางชนิด ในการทำงานของหัวใจการกระตุ้นมีบทบาทสำคัญ หากไม่มีหัวใจก็จะเป็นอวัยวะที่ไม่ได้ใช้งาน แต่โดยการแพร่กระจายคลื่นทั่วเซลล์ของหัวใจการลดลงของมันจะเกิดขึ้นซึ่งจะช่วยกระตุ้นการไหลเวียนของโลหิตไปตามเตียงของหลอดเลือดทำให้เนื้อเยื่อและอวัยวะต่างๆสมบูรณ์ขึ้น
ระบบประสาทยังไม่ปกติปฏิบัติหน้าที่ได้โดยไม่ต้องมีการกระทำที่เป็นไปได้ อวัยวะไม่สามารถรับสัญญาณเพื่อทำหน้าที่เฉพาะอย่างใดอันเป็นผลมาจากการที่พวกเขาไม่มีประโยชน์ นอกจากนี้การปรับปรุงการส่งผ่านของเส้นประสาทในเส้นใยประสาท (การปรากฏตัวของเยื่อไมอีลินและ Ranvier's intercepts) ทำให้สามารถส่งสัญญาณได้ภายในเวลาไม่กี่วินาทีซึ่งทำให้เกิดปฏิกิริยาตอบโต้และการเคลื่อนไหวที่ใส่ใจ
นอกเหนือไปจากระบบอวัยวะเหล่านี้แล้วศักยภาพในการดำเนินการยังเกิดขึ้นในเซลล์อื่น ๆ อีกมากมาย แต่ในนั้นจะมีบทบาทเฉพาะในการทำงานของเซลล์เฉพาะฟังก์ชันเท่านั้น
เนื้อหาหลักที่ทำงานอยู่บนหลักการของการก่อตัวของศักยภาพการดำเนินการเป็นหัวใจ เนื่องจากการดำรงอยู่ของโหนดสำหรับการก่อตัวของพังานของอวัยวะนี้จะทำหน้าที่ของการที่จะส่งเลือดไปยังเนื้อเยื่อและอวัยวะ
การสร้างศักยภาพในการทำงานของหัวใจเกิดขึ้นในไซนัสโหนด มันตั้งอยู่ที่จุดบรรจบกันของหลอดเลือดดำกลวงในเอเทรียมขวา จากนั้นชีพจรแพร่กระจายผ่านเส้นใยของระบบการนำของหัวใจ - จากโหนดไปยังจุดเชื่อมต่อ atrioventricular การเดินผ่านกำของเขาหรือมากกว่าโดยขาของเขาแรงผลักดันผ่านไปยังโพรงด้านขวาและด้านซ้าย ในความหนาของพวกเขามีเส้นทางที่เล็กกว่าของการดำเนินการ - เส้นใย Purkinje ผ่านที่กระตุ้นไปถึงเซลล์หัวใจแต่ละ
การกระทำที่อาจเกิดขึ้นของ cardiomyocytes คือสารประกอบเช่น ขึ้นอยู่กับการลดลงของเซลล์ทั้งหมดของเนื้อเยื่อหัวใจ ถ้ามีการอุดตัน (แผลเป็นหลังจากเกิดเนื้อตาย) การก่อตัวของฤทธิ์ในการทำงานจะแตกออกซึ่งจะคงที่บนคลื่นไฟฟ้าหัวใจ
มันก่อให้เกิด PD ในเซลประสาทอย่างไร - เซลล์ของระบบประสาท ที่นี่ทุกอย่างง่ายขึ้นนิดหน่อย
แรงกระตุ้นจากภายนอกถูกมองว่าเป็นกระบวนการของประสาทเซลล์ - dendrites ที่เกี่ยวข้องกับตัวรับที่อยู่ทั้งในผิวหนังและในเนื้อเยื่ออื่น ๆ ทั้งหมด (ศักยภาพส่วนที่เหลือและศักยภาพในการดำเนินการยังมีการเปลี่ยนแปลงอีก) การกระตุ้นให้เกิดการระคายเคืองกระตุ้นการสร้างศักยภาพในการดำเนินการหลังจากนั้นแรงกระตุ้นผ่านร่างกายของเซลล์ประสาทไปสู่กระบวนการอันยาวนานของเซลลูโลสและจากเซลล์อื่น ๆ ดังนั้นคลื่นกระตุ้นที่สร้างขึ้นมาถึงสมอง
คุณลักษณะของระบบประสาทคือการปรากฏตัวเส้นใยสองแบบ - เคลือบด้วยเยื่อไมอีรินและไม่มีเลย การเกิดศักยภาพการดำเนินการและการส่งผ่านของเส้นใยเหล่านั้นที่มีเยื่อไมอีลินจะเร็วกว่าในยา demyelinated
ปรากฏการณ์นี้เกิดขึ้นจากข้อเท็จจริงที่ว่าการกระจายตัวของ PD บนเส้นใยเส้นใยเส้นใยที่เกิดขึ้นเนื่องจาก "jumps" - พัลส์จะขยับเส้นใยไมอีเนนซึ่งจะส่งผลให้เส้นทางของมันลดลงและทำให้ความเร็วในการแพร่กระจายเพิ่มขึ้น
หากไม่มีการพัฒนาศักยภาพในการพักผ่อนก็จะไม่มีศักยภาพการดำเนินการ ศักยภาพของส่วนที่เหลือจะเข้าใจได้ว่าเป็นสภาวะปกติที่ไม่ถูกรบกวนของเซลล์ซึ่งค่าที่อยู่ภายในและภายนอกเมมเบรนแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ (นั่นคือด้านนอกของเมมเบรนเป็นประจุบวกและด้านในเป็นค่าลบ) ส่วนที่เหลือแสดงให้เห็นความแตกต่างระหว่างค่าใช้จ่ายทั้งภายในและภายนอกเซลล์ โดยปกติจะอยู่ระหว่าง -50 ถึง -110 meV ในเส้นใยประสาทค่านี้มักจะ -70 meV
เกิดจากการเคลื่อนตัวของไอออนคลอไรด์เข้าไปในเซลล์และสร้างประจุลบที่ด้านในของเมมเบรน
เมื่อเปลี่ยนความเข้มข้นของไอออนภายในเซลล์ (ดังกล่าวข้างต้น) PP จะแทนที่ PD
โดยปกติเซลล์ทั้งหมดของร่างกายจะเข้าดังนั้นการเปลี่ยนแปลงศักยภาพจึงถือได้ว่าเป็นกระบวนการที่จำเป็นทางสรีรวิทยาเนื่องจากไม่มีระบบหัวใจและหลอดเลือดและระบบประสาทไม่สามารถทำกิจกรรมได้
ศักยภาพที่เหลืออยู่และศักยภาพในการดำเนินการช่วยในการกำหนดสภาวะของสิ่งมีชีวิตเช่นเดียวกับอวัยวะแต่ละส่วน
การกำหนดศักยภาพในการดำเนินการจากหัวใจ(ECG) เพื่อตรวจสอบสภาพและความสามารถในการทำงานของทุกหน่วยงานของมัน หากการศึกษาเป็น EKG ปกติก็จะเห็นได้ว่าฟันทั้งหมดในนั้นคือการประกาศของศักยภาพการดำเนินการและแล้วส่วนที่เหลือที่มีศักยภาพ (ตามการเกิดขึ้นของข้อมูลศักยภาพ atrial แสดงคลื่น P และการแพร่กระจายของการกระตุ้นในโพรงที่ - ฟัน R)
สำหรับ electroencephalogram จากนั้นก็ให้มันการเกิดขึ้นของคลื่นและจังหวะต่างๆ (โดยเฉพาะอย่างยิ่งคลื่นอัลฟ่าและเบต้าในคนที่มีสุขภาพ) เป็นผลมาจากการเกิดศักยภาพในการกระทำในเซลล์ประสาทของสมอง
งานวิจัยที่ได้รับอนุญาตให้เปิดเผยในเวลาที่มีการพัฒนากระบวนการทางพยาธิวิทยาแบบนี้หรือที่ทำให้เกิดการรักษาโรคเริ่มแรกได้ถึงร้อยละ 50
</ p>>
