การกำหนดค่าอิเล็กทรอนิกส์ - ความลับของโครงสร้างของอะตอม

ในฤดูใบไม้ร่วงปี 1910 Ernst Rutherford,meditating พยายามที่จะเข้าใจโครงสร้างภายในของอะตอม การทดลองของเขาเกี่ยวกับการกระเจิงของอนุภาคแอลฟาด้วยสารต่างๆที่พิสูจน์ได้อย่างน่าเชื่อ - ภายในอะตอมมีขนาดใหญ่บางร่างจนบัดนี้ไม่ได้รับรู้ ในปี 1912 Rutherford จะเรียกว่านิวเคลียสอะตอม ในหัวของนักวิทยาศาสตร์นับพันคำถามล้น การเรียกเก็บเงินจากร่างกายที่ไม่รู้จักนี้มีอะไรบ้าง? ต้องมีอิเล็กตรอนกี่เท่าเพื่อให้แน่ใจว่าน้ำหนักของมัน?

ในเดือนพฤษภาคมปี 1911 Rutherford ตีพิมพ์บทความเกี่ยวกับโครงสร้างของอะตอมซึ่งนำเสนอคำเตือนที่สำคัญมากว่าเสถียรภาพของโครงสร้างอะตอมอาจขึ้นอยู่กับ subtleties ของโครงสร้างภายในของอะตอมและการเคลื่อนไหวของอนุภาคประจุซึ่งเป็นส่วนประกอบโครงสร้างที่สำคัญของ ดังนั้นรูปแบบอิเล็กทรอนิกส์เกิดขึ้น - แบบจำลองอะตอมนิวเคลียร์อิเล็กทรอนิกส์ แบบจำลองนี้ถูกกำหนดให้เล่นบทบาทที่ล้ำค่าในฟิสิกส์นิวเคลียร์

การกำหนดค่าอิเล็กทรอนิกส์เป็นคำสั่งซื้อการกระจายตัวของอิเล็กตรอนเหนือวงโคจรของอะตอม ขอบคุณความคิดและความเพียรพยายามของเอิร์นส์รัทเธอร์ฟอร์ดผู้ซึ่งพยายามปกป้องความคิดของเขาวิทยาศาสตร์จึงผสานความรู้ใหม่เข้าซึ่งความสำคัญของสิ่งนี้ไม่สามารถคาดเดาได้มากนัก

การกำหนดค่าอิเล็กทรอนิกส์ของอะตอมดังต่อไปนี้ ศูนย์กลางของโครงสร้างทั้งหมดเป็นนิวเคลียสประกอบด้วยจำนวนนิวตรอนและโปรตอนที่แตกต่างกันสำหรับแต่ละสาร สิ่งที่กำหนดค่าบวกของนิวเคลียส รอบ ๆ ตัวมันในวงโคจรศูนย์กลางที่สอดคล้องกันจะขยับอิเล็กตรอน - อนุภาคมูลฐานที่ประจุลบ เหล่านี้โคจรของอะตอมที่เรียกว่าเปลือกหอย วงโคจรด้านนอกของอะตอมเรียกว่าวาเลนซ์ และจำนวนอิเล็กตรอนที่มีอยู่ก็คือวาเลนซิ่ง

การกำหนดค่าอิเล็กทรอนิกแต่ละองค์ประกอบแตกต่างจากจำนวนอิเล็กตรอนที่อยู่ในนั้น ตัวอย่างเช่นอะตอมของสารที่ง่ายที่สุดในจักรวาล - ไฮโดรเจน - มีอิเล็กตรอนเพียงตัวเดียวอะตอมของออกซิเจนอยู่ที่ 8 และอิเล็กตรอนมีอิเล็กตรอน 26 อิเล็กตรอน

แต่ค่าที่กำหนดในรูปแบบอิเล็กทรอนิกส์อะตอมไม่มีจำนวนอิเล็กตรอนเลย แต่สิ่งที่เก็บไว้รวมกันและทำให้ระบบทั้งหมดทำงานอย่างถูกต้อง - แกนกลางและองค์ประกอบของอิเล็กตรอน เป็นแกนหลักที่ทำให้สารมีคุณสมบัติและลักษณะเฉพาะของแต่ละบุคคล อิเล็กตรอนบางครั้งออกจากแบบอะตอมแล้วอะตอมจะได้ประจุบวก (ต้องเสียค่านิวเคลียร์) ในกรณีนี้สารไม่เปลี่ยนแปลงคุณสมบัติ แต่ถ้าคุณเปลี่ยนองค์ประกอบของแกนแล้วมันจะเป็นสารที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิงกับคุณสมบัติที่แตกต่างกัน นี่ไม่ใช่เรื่องง่าย แต่ก็ยังเป็นไปได้

เนื่องจากการกำหนดค่าทางอิเล็กทรอนิกส์เป็นไปไม่ได้หากไม่มีองค์ประกอบโครงสร้างหลักของมัน - นิวเคลียสของอะตอมควรให้ความสำคัญเป็นพิเศษ เป็นองค์ประกอบหลักของแบบจำลองอะตอมที่สร้างคุณสมบัติและลักษณะเฉพาะของสารเคมีแต่ละชนิด โปรตอนซึ่งในความเป็นจริงให้นิวเคลียสเป็นประจุบวกเป็นครั้งที่หนักกว่าอิเล็กตรอน 1840 เท่า แต่แรงของประจุโปรตอนเท่ากับอิเล็กตรอนใด ๆ ในสภาวะสมดุลจำนวนโปรตอนในอะตอมจะเท่ากับจำนวนอิเล็กตรอน ในกรณีนี้นิวเคลียสเป็นตัวนำของ zero charge

อีกอนุภาคที่สำคัญของนิวเคลียสอะตอมเรียกว่านิวตรอน เป็นองค์ประกอบที่ไม่มีค่าใช้จ่ายที่ทำให้ปฏิกิริยานิวเคลียร์ของโซ่เป็นไปได้ ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่จะประเมินค่าสูงเกินไปของค่านิวตรอน